Henryk Bukowski
Henryk BUKOWSKI (ur. BUCZKOWSKI) urodził się w 1932 r. w Lotaryngii w polskiej rodzinie. W 1951 osiadł w Polsce, gdzie rozpoczął naukę najpierw w Liceum Plastycznym, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Ten „okres polski, trwający 10 lat, był prawdziwym «powrotem do korzeni», (…) podyktowanym być może chęcią odnalezienia przez artystę własnej «uczuciowej ojczyzny»” (A. Nakov, Henryk Buczkowski). Bukowski ukończył uczelnię w 1960 roku. Jeszcze jako student rozpoczął pracę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi jako asystent prof. Modzelewskiego i aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym m.in. w pamiętnych wystawach Warszawskiego Klubu Pisarzy, w wielkich retrospektywach w Sopocie, Gdańsku, Wrocławiu… W tych środowiskach malarstwo nie było «produkcją artystyczną», a tym bardziej wartością komercyjną. (…) To była intelektualna wartość, życie całego młodego pokolenia, które szukało wyzwolenia swojej pamięci od zbyt okrutnych i zbyt ciężkich wspomnień”. (A. Nakov, Henryk Buczkowski).
W 1962 roku Bukowski zamieszkał w Paryżu, gdzie zaczął eksperymentować z formą i kolorem, zestawiając mocne pociągnięcia pędzla i kolorowe kreski z monochromatycznym tłem. W swoich obrazach z lat 70. artysta skłania się ku abstrakcji, skupiając się przede wszystkim na gęstej materii i kontrastach między dużymi, monochromatycznymi płaszczyznami i kolorowymi wzorami.
W 1982 roku Bukowski rozpoczął długi okres podróży: przez następne osiem lat mieszkał m.in. w Kinszasie (Zair), Los Angeles (gdzie mieszkał w latach 1983-1989) i Normandii. Przez cały ten czas kontynuował artystyczne poszukiwania kontrastów między kolorami i między gładkimi częściami a zagęszczeniem materii, co skutkuje pojawieniem się elementów w reliefie.
W 1990 roku Henryk Bukowski wrócił do Paryża, gdzie mieszka do dziś. W latach 90. i 2000. artysta eksperymentował z kontrastami kolorów i materii gładkiej/grubej, tworząc własne techniki i wykorzystując specyficzne materiały, takie jak piasek.
Bukowski wystawiał na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Kanadzie, Francji, Niemczech, Holandii, Włoszech, Polsce i Stanach Zjednoczonych. Jego sztuka była i cieszy się szerokim uznaniem zarówno krytyków, jak i publiczności.